سپاس خدایی را که
... براى او [آفریدگان و مخلوقات] در زندگی مدت معلومی تعیین کرده و پایان معینی قرار داده که با روزهای عمر خود بسوی آن گام بر می دارد و با سال های زندگیش به آن نزدیک می شود، تا چون به پایان مدتش رسید و پیمانه عمرش را پر کرد او را به طرف ثواب سرشار یا عقاب وحشتبار خود فرا کشد و به آیین عدالت کسانی را که بدی کرده اند به عمل خود و آنان را که نیکویی کرده اند به نیکی جزا دهد.
سپاس خدایی را که
... برای هر یک از ایشان
روزی معلوم مقسومی قرار داده
هر که را فزونی داده
کاهنده‌ای را نیروی کاستن آن نه
و هر که را کاستی داده
افزایندهای را قدرت افزون بر آن نیست.
سپاس خدایی را
که آفریدگان را به قدرت خود پدیده آورده
و با خواست خود اختراع نموده
آنگاه درطریق اراده روان ساخته
و در راه محبت خود برانگیخته
در حالی که ازحدی که برایشان تعیین نموده
قدمی پیش و پس نتوانند نهاد.
سپاس خدایی را که اول است بی آنکه پیش از او اولی باشد
آخر است بی آنکه پس از او آخری باشد
خدایی که دیده های بینندگان از دیدنش فرو مانده و
اندیشه های توصیف کنندگان از وصفش عاجزشده اند.
الهی
آیا چنین می‌نمایی
که پس ازایمانم به تو عذابم نمایی؟
یا پس ازعشقم به تو ازخود دورم سازی
یا با امید به رحمت وچشم پوشی‌ات محرومم سازی
یا با پناه جویی‌ام به گذشتت رهایم نمایی
هرگزچنین نیست!
الهی
ذاتت را اراده دارم
کوبنده در رحمتت هستم
درمانده‌ام دربرابر شکوه وجلالت
با من از آمرزش ورحمت آنگونه کن که شایسته آنی
و نه آنگونه که سزاوار عذاب و انتقامم
به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربان.
الهی
خشنودےات را خواهانم،
آهنگ آستانت را دارم،
به جویبار عطایت وارد آمدم،
برترین خیرات را از پیشگاهت خواهشمندم،
به جانب حضرت جمالت روانم...
أسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ
امام علی علیه السلام چه زیبا می فرمایند که:
بگذارید و بگذرید
ببینید و دل مبندید
چشم بیندازید و دل مبازید
که دیر یا زود
باید گذاشت و گذشت...‼️
الهی
و از تو به تو پناهنده مے‌شوم،
با امید بسیار به احسانت به سوے تو آمدم،
به خوبے‌هایت که بر من منّت گذارے دل بسته‌ام،
به فراوانے کرمت تشنه‌ام،
و ابر فضلت را باران طلبم...
