ادعیه برای تمام ساعات

 آیا اسلام مى‌خواهد در تمام ساعات مشغول دعا باشیم که این همه دعا وارد شده است؟ گرچه در کتاب‌هاى دعا، همچون مفاتیح الجنان، براى تمام ساعات روز و تمام روزهاى سال دعا نقل شده است، امّا این مثل آن است که وقتى شما به ترمینال اتوبوس یا فرودگاه یا ایستگاه قطار مراجعه مى‌کنید، مى‌بینید که در تابلو نوشته شده است: براى تمام ساعات شبانه روز، وسیله آماده سفر دارند، ساعت 8 صبح، 9 صبح، 10 صبح تا آخر شب. معناى این تابلو این نیست که همه مردم در همه ساعات مسافرت کنند، بلکه به معناى آن است که هر مسافرى در هر ساعتى تصمیم سفر گرفت وسیله هست. در دعا هم شاید منظور این باشد که هرکس در هر ساعت، قصد خواندن دعایى داشت، دعاى مخصوص آن ساعت هست. به علاوه، دعاهاى کوچک، به خصوص اگر انسان آنها را حفظ کند لطمه‌اى به کار نمى‌زند و مى‌تواند در ضمن کار به دعا هم مشغول باشد.

 

لینک منبع:

پرسش و پاسخ – درسهایی از قرآن (gharaati.ir)

سپاس خدایی را که .... (3)

سپاس خدایی را که

... براى او [آفریدگان و مخلوقات] در زندگی مدت معلومی تعیین کرده و پایان معینی قرار داده که با روزهای عمر خود بسوی آن گام بر می دارد و با سال های زندگیش به آن نزدیک می شود، تا چون به پایان مدتش رسید و پیمانه عمرش را پر کرد او را به طرف ثواب سرشار یا عقاب وحشتبار خود فرا کشد و به آیین عدالت کسانی را که بدی کرده اند به عمل خود و آنان را که نیکویی کرده اند به نیکی جزا دهد.

سپاس خدایی را که .... (2)

سپاس خدایی را که

... برای هر یک از ایشان

روزی معلوم مقسومی قرار داده

هر که را فزونی داده

کاهنده‌ای را نیروی کاستن آن نه

و هر که را کاستی داده

افزاینده‏ای را قدرت افزون بر آن نیست.

سپاس خدایی را که .... (1)

سپاس خدایی را 

که آفریدگان را به قدرت خود پدیده آورده

و با خواست خود اختراع نموده

آنگاه درطریق اراده روان ساخته

و در راه محبت خود برانگیخته

در حالی که ازحدی که برایشان تعیین نموده

قدمی پیش و پس نتوانند نهاد.

سپاس خدایی را که اول است بی آنکه پیش از او اولی باشد

سپاس خدایی را که اول است بی آنکه پیش از او اولی باشد

آخر است بی آنکه پس از او آخری باشد

خدایی که دیده ‏های بینندگان از دیدنش فرو مانده و

اندیشه‏ های توصیف کنندگان از وصفش عاجزشده‏ اند.