باز هم عرفه با همه راز و رمزهایش از راه رسید؛ روزی پر از شور و شیدایی و شناخت؛ روز خوشه چینی بندگان از پهن دشت معرفت الهی؛ روزی که نگاه قلب‌ها، بیش از همیشه به آسمان است؛ روز چشم‌های بارانی و نیازهای آسمانی.
در زلال آفتاب نگاه خداوند، قنوت عشق را عاشقانه به زمزمه می‌نشینیم، در روز عرفه که سجاده‌ای به وسعت هستی گسترده است. آری، عرفه، روز بازگشت عارفانه است از کج راهه گمراهی و تاریکی، به شاه راه هدایت و نور. خدایا! آن‌گاه که جان‌ها و اندیشه‌ها از نسیم فرح بخش نام و یادت سرشار است، بگذار در برکه عرفه، خود را از زنگار غفلت و معصیت شست‌وشو دهیم.
