معنای انتظار

استاد قرائتی:
معنای انتظار چیست؟ این معنای انتظار را هم خدمتتان بگویم. من این را از مرحوم مطهّری شنیدم، توی یک سفری که در ماشین در خدمتش بودیم، ایشان هم از مرحوم راشد. راشد دانشمندی بود در زمان شاه، تو رادیو صحبت می‌کرد، صحبت‌هایش هم صحبت‌های خوبی بود. مطهّری می‌گفت: راشد مثلش را زده. این قصّه از مطهّری، مطهّری از راشد است. بیان مرحوم راشد تو رادیو این بود که: انسان زمستان که می‌شود به فکر این است که هوا گرم بشود، اما هیچ کس زمستان نمی‌لرزد بگوید بنشینیم یخ کنیم، چه خبره تابستان خواهد آمد. بله، این هست.
شب که هست، همه چراغ روشن می‌کنند، منتها منتظر هستیم خورشید هم بزند، نور خورشید بشود. منتظر خورشید بودن معنایش این نیست که تاریکی بنشین، منتظر تابستان بودن معنایش این نیست که بلرزیم و یخ کنیم، منتظر خورشید هستیم، اما چراغ هم روشن می‌کنیم، منتظر تابستان هستیم، اما زمستان هم کرسی و بخاری و شوفاژ را هم داغش می‌کنیم، منتظر امام زمان هستیم ولی باید فعّال هم باشیم و لذا در روایت داریم: «أَفْضَلُ أَعْمَال» (کمال الدین، ج‏ 2، باب 36، ح 1، ص 377): یعنی بهترین عمل انتظار است، وگرنه می‌گفت: «أفضَلُ حالات». اگر یعنی بنشین دست زیر چانه‌ات بگذار، بنشین منتظر آقا باش، یعنی چه؟ می‌گفت: «أفضَلُ حالات»، بهترین حالات. بهترین حالت این است که آدم منتظر باشد. در حدیث نمی‌گوید که بهترین حالات، «أفضَلُ أحوال»، می‌گوید: «أَفْضَلُ أَعْمَال»، پیداست انتظار یک عمل است. انتظار که عمل است باید خودمان بسازیم.